نقش سرمایه فکری و فرهنگ سازمان یادگیرنده بر ظرفیت یادگیری سازمانی

نقش سرمایه فکری و فرهنگ سازمان یادگیرنده بر ظرفیت یادگیری سازمانی   ابوالفضل قاسم زاده علیشاهی [1]   تاریخ دریافت 12/10/1393 تاریخ پذیرش 15/01/1394   چکیده   پیش زمینه و هدف: در اقتصاددانشی، دارایی های فکری و به خصوص سرمایه های انسانی، جز مهم ترین دارایی هایی سازمانی محسوب می شوند. از پیشایندهای مهم سازمانی و فردی که می تواند در قابلیت یادگیری سازمان ها مؤثر باشد، فرهنگ سازمان یادگیرنده و سرمایه فکری می باشد. هدف این مقاله بررسی نقش سرمایه فکری و فرهنگ سازمان یادگیرنده بر ظرفیت یادگیری سازمانی در سازمان های درمانی می باشد.   مواد و روش ها: پژوهش حاضر ازنظر روش شناسی، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران بیمارستان امام رضا شهر مشهد شامل 600 نفر در سال 1393 می باشد. حجم نمونه با توجه به جامعه آماری و بر اساس جدول تعیین نمونه کرجسی و مورگان، 150 نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه گیری، نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی است که بر اساس بخش ها و نسبت ها تعداد نمونه هر یک از بخش ها معین شد. برای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از پرسشنامه های استاندارد سرمایه فکری بنتیس (2004)، فرهنگ سازمان یادگیرنده یانگ و همکاران (2004) و ظرفیت یادگیری سازمانی چیوا (2007) استفاده شد. به منظور بررسی روابط متغیرها در الگوی مفهومی از مدل معادلات ساختاری استفاده شد.   یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که سرمایه فکری و فرهنگ سازمان یادگیرنده نقش معنی داری در تبیین ظرفیت یادگیری سازمانی دارند. همچنین نتایج حاصل از ضرایب همبستگی بین متغیرها در تائید مدل ساختاری پژوهش بود.   بحث و نتیجه گیری: سرمایه فکری و فرهنگ سازمان یادگیرنده بر ارتقای ظرفیت یادگیری سازمانی مؤثر است و می توانند نقش تبیین کننده را بر این متغیر ایفا کنند.   کلیدواژه ها: سرمایه فکری، فرهنگ سازمان یادگیرنده، ظرفیت یادگیری سازمانی   مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره سیزدهم، شماره سوم، پی درپی 68، خرداد 1394، ص 188-180      آدرس مکاتبه: آذربایجان شرقی، 35 کیلومتری جاده تبریز – مراغه، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی   تلفن: 09122883324   email: [email protected]   [1] استادیار دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان